Bir konuya her iki tarafın gözünden bakabilmek gitgide hayatta en büyük fetişim olmaya başladı. 8 sene ajans masasında oturduktan sonra bir anda müşteri masasına geçip ajansla çalışmak böyleydi. Ajansın dertlerine müşteri gözünden, müşterinin dertlerine ajans gözünden bakınca insan empatinin dibine vuruyor. Bence hayattaki hangi tartışmada iki tarafı da derinlemesine dinleseniz kimseyi diğerinden daha haklı – haksız bulamazsınız.
Çekingenlikten ölünür mü? Evet.
Korkudan? O da evet.
Okuma Süresi: 3 dakika #deletefacebook hashtag’ine bakma fırsatınız oldu mu? Bugün techcrunch’da bir yazar, bu hashtag’i başlık yaptığı makalesinde şöyle dedi: Facebook bizi kullanıyor. Bilgilerimizi başkalarına veriyor. Amacı insanlar arasında masumca bağlantı kurmak falan değil. Yola, fikirlerin, hayallerin paylaşıldığı bir insan-insana bağlantı platformu olarak… Daha fazlasını oku »Artık arkadaş değiliz Facebook
Aşağıdaki yazıyı az önce Facebook ve Instagram’da, kişisel hesaplarımda paylaştım. Burası normalde bunu paylaşacağım bir yer değil, fakat konuyla iligli kendimden daha iyi bir denek tanımadığım için, ibretlik bir örnek olması adına kendimi kurban seçtim:
Aslıdna son derece sanatsal olan bir ruha bir doz (10 sene) iş hayatı entegre edince neler olabildiğini görmek çok eğlenceli.
Bize görmediğimiz yollara girmemek öğretildi. Önünde ne olduğunu bilmiyorsan, adım atma denildi. Biz böyle büyütüldük. Y kuşağının iyi niyetli ama korku dolu öğütleri bize; kimseye değil sadece kendimize görünen yollara çıkmamayı öğütledi. Herkesin açık açık göremediği bir sese doğru yürümenin riskli olduğunu tembihledi. Düşebilirsin, kaybolabilirsin, ve sürüden ayrılabilirsin!
Görüşmek terimini TDK şöyle tanımlıyor:
Bir iş, bir konu üzerinde karşılıklı görüş ileri sürmek, müzakere etmek.
Konu iş görüşmesi olunca da, içeriği tam olarak bu olmalı; Eşit olarak hem işverenin hem potansiyel çalışanın birbirini anladıkları ve gerçekten birbirilerine uygun olup olmadıklarını anlamak için sohbet ettikleri bir ortam.
Geçen gün Bhutan’ın başbakanı Tshering Tobgay’ın TED konuşmasını izledim. Ülkelerinde yaptıkları doğa yanlısı seçimlerle nasıl dünyayı ’sürdürülebilir’ kıldıklarını anlatıyordu. Sonunda güzel bir sorgulama yaptırdı herkese: ’Bu dünya hepimizin; biz bu kadar dikkatli kullanıyoruz ama siz ne yapıyorsunuz?’ Ve bir davetle bitirdi: ‘Gelin bizim sürdürülebilirlik projemiz olan ‘Yaşam için Bhutan’ı tüm dünyaya yayalım. Çünkü sonuçta, bu işte hep beraberiz.’
Benim hatırladığım kadarıyla Dove’un gerçek güzellik kampanyasıyla başlayan furyada, mükemmel olamayacağımızı kabullenmekle ilgilendiğimiz birkaç sene geçirdik – geçiriyoruz. Ana fikrimiz, kendimi mükemmel olmasam, kendimin ve toplumun benden beklediği ya da bana dayattığı gibi olmasam da çok seviyorum, idi.
Daha fazlasını oku »Anti-mükemmellik V02: Karşımdaki mükemmel değil!
Yıllarca ajanslarda çalışmış biri olarak, masanın karşı tarafına geçip müşteri konumunda bulununca, ajansların new business uygulamalarıyla ilgili görüşüm iyice netleşti. Elbette herkes yeni müşteri peşinde, ancak durumun vehameti, müşteri koltuğunda oturup her hafta en az 5 ajanstan tanışma talebi gelmesiyle daha çok ortaya çıkıyor. Birkaç ölümcül hata var ve gerçekten çok ama çok fazla ajans tarafından yapılıyor: